و در خرداد و خردادها – بازخوانی خرداد شصت نوامبر 23, 2010
Posted by امیر میم in 30 خرداد, 30 خرداد 60, iran politic, iran president, انتخابات, انتخابات ریاست جمهوری, تاریخ انقلاب, جنبش سکوت, حماسه سکوت, سی خرداد, سیاست, سکوت سبز, سال شصت, سازمان مجاهدین خلق.Tags: و در خرداد و خردادها, عزل بنی صدر
add a comment
سال شصت بود و شایعه عزل آقای بنی صدر از ریاست جمهوری و فرماندهی کل قوا. شرایط بسته سیاسی که روز به روز بدتر هم میشد. احزاب و گروه های مخالف سیاسی یکی یکی از دور خارج میشدند. نهضت آزادی و ملی گراها بعد از سقوط کابینه بازرگان از بازی قدرت خارج شده بودند و امکان فعالیت نداشتند تا به جایی که دکتر پیمان و جنبش مسلمانان مبارز اعلام کردند که برای مدتی هیچ فعالیتی نخواهند داشت و رسمن تعطیل کردند. احزاب چپ و رادیکال هم یکی یکی در مواجه با قدرت یا سخت سرکوب میشدند یا به مرور زمان شامل انشعاب و تجزیه و اضمحلال. باقیمانده سازمان ها و احزاب مخالف به مانند مجاهدین خلق که با ائتلاف با چند گروه دیگر تا حدی محوریت پیدا کرده بود تا حدی امکان مقابله داشتند.
عزل بنی صدر و نادیده گرفتن رای مردم آخرین تیر بر پیکره گروهی از معترضین بود که به این شرایط و امکان تغییر در سایه بنی صدر دل خوش کرده بودند. شایعه ای که روز به روز قوی تر میشد. کار به اعتراضات خیابانی کشید. اعتراضاتی که با شروع خرداد شصت آغاز شد. اعتراضاتی که با سرکوب و دستگیری معترضین همراه بود.
بنی صدر از فرماندهی کل قوا برکنار شد. اعتراضات رنگ و بوی دیگری گرفت و به خشونت بیشتر کشیده شد. تا روز بیست پنجم خرداد.
بیست و پنجم خرداد شصت سرفصل دیگری از اعتراضات معترضین بود. سرکوب و برخورد و بازداشت های قبلی باعث شد که رهبران معترضین از اعضا و هواداران خود بخواهند که با هرگونه سلاح اعم از سرد یا گرم در برخوردها از خود دفاع کنند. برخوردهایی پراکنده در گرفت و معترضین خیابان ها را مجددن ترک کردند تا روز سی ام خرداد.
سی ام خرداد سال شصت روزی متفاوت با روزهای قبل بود اعتراضات از جنس اعتراضات قبلی نبود. از عصر سی ام خرداد شرایط تغییر کرد. دو طرف برای حذف هم آمده بودند. نبردی نا برابر در گرفت. نظامیان با فشنگ های جنگی و پاترول هایی که بر آن مسلسل سوار شده بود و رگبار مسلسل ها…
درگیری ها تمام شد. سازمان مجاهدین خیابان ها را ترک کردند اما گروه هایی پراکنده به مانند پیکاری ها ماندند تا با آنچه که باقیمانده بود ادامه دهند. روز بدی بود روز واقعه بود.
بنی صدر از ریاست جمهوری برکنار شد. اعتراضات دوباره از اواخر شهریور آغاز شد. درگیری های خیابانی که تا پنجم مهرماه سال شصت ادامه پیدا کرد. سرکوب و دستگیری همراه با دادگاه خیابانی و تیرباران در محل دستگیری. و این پایانی بود بر حیات سازمان مجاهدین خلق.
تفاوت بارز سال شصت و سال هشتاد و هشت در اینست که سال شصت معترضین در روز بیست و پنجم خرداد برای دفاع و درگیری های احتمالی به خیابان آمدند در حالیکه بیست و پنجم خرداد سال هشتاد و هشت تنها سلاح مردم «سکوت» بود. ولی در سی ام خرداد سال شصت و همچنین سال هشتاد و هشت شاهد سرکوب زیر سایه نظامی ها بودیم.
و این حوادث فقط «در خرداد و خردادها» واقع میشود
دفاع با زیر توپ زدن رسانه کودتا و استناد به مریم رجوی ژانویه 2, 2010
Posted by امیر میم in 30 خرداد 60, 7 تیر, فارسی, میرحسین موسوی, هفتم تیر, وطن امروز, انتخابات, انتخابات ریاست جمهوری, انتخابات ریاست جمهوری ایران, احزاب سیاسی, بهشتی, تاریخ انقلاب, رسانه کودتا, سیاسی, سیاست, سال60, سایت های خبری فارسی, سایت هایی که می خوانم, سازمان مجاهدین خلق, شهید بهشتی.Tags: فوتبال سیاسی, فرقه رجوی, مریم رجوی, مسعود رجوی, اپوزیسون ناکارآمد, سیاست فوتبالی
1 comment so far
سو استفاده تبلیغاتی رسانه های کودتا علیه جنبش مردمی شروع شد. در اقدامی بی سابقه؛ سخنان مریم رجوی تیتر نخست روزنامه وطن امروز . مطلبی که میخوانیم پیش درآمد سواستفاده رسانه کودتا از نیروهای ناکارآمد و مفری ست برای به رسمیت نشناختن جنبش مردمی. همانطور که میرحسین موسوی در بیانیه شماره هفدهم خود گفته راه درست پیش پای حاکمیت آنست که : برای خروج از بحران، وجود آن را به رسمیت بشناسید
اما متاسفانه شاهدیم وطن امروز حرکتی را آغاز کرده که شاید پیش درآمدی باشد برای موج رسانه ای، رسانه های حامی کودتا در آینده. اصرار بر به رسمیت نشناختن حرکت مردمی، وابسته دانستن به جریان های ناکارآمد و فرقه ای و دیگر موارد که کما بیش از آن مطلعیم.
این درحالیست که در بیانیه اخیر به خوبی شاهدیم که لزوم اعلام مواضع جنبش سبز درقبال فرقه رجوی رعایت شده اما اصرار کودتاچی بر به رسمیت نشناختن جنبش مردمی همراه با سو استفاده از بیانیه سران یک فرقه ناکارآمد که خود را هنوز سیاسی می دانند، تنها برای به رسمیت نشناختن است. این توپی بود که در زمین کودتاست. اولین کار به مانند همیشه شوت زیرتوپ بود.
اما این راه نتیجه ای ندارد حضرات. تنها راه به رسمیت شناختن جنبش مردم است. خود به خوبی واقفید که فرقه رجوی فاقد کارآیی ست. سو استفاده شما از سازمان مجاهدین خلق طی سالهای گذشته هنوز در یاد و خاطر همگان باقیست. این فرقه در بین مردم ایران فاقد پایگاه و محبوبیت است. راه دیگری انتخاب کنید.
این به مانند زیر توپ زدن در زمین فوتبال است. شاید در مقطعی کوتاه دفاع باشد اما برای همیشه کارساز نیست.
پی نوشت : مریم رجوی هم باید به مانند مسعود رجوی به عنوان جنایتکار در دادگاهی صالح محاکمه شود . آنچه آنان می گویند، شاید در گذشته برای فریب جوانان احساسی نتیجه بخش بوده اما در حال حاضر فاقد اعتبار و مخاطب است. اینها تاریخ مصرفشان تمام شده ، فکر راه درست باشید این راهش نیست.
سی خرداد 1360 آگوست 8, 2009
Posted by امیر میم in 30 خرداد, 30 خرداد 60, Uncategorized, احزاب سیاسی, تاریخ انقلاب, تشکل ها, سی خرداد, سیاست, سال شصت, سال60, سازمان مجاهدین خلق.add a comment
بعد از فراز و نشیب های فراوان اتحاد سازمان مجاهدین خلق ، با بخشی از جاما ( جنبش مسمانان مبارز) ، پیکاری ها و راه کارگر ، این سازمان را بعنوان بزرگترین نیروی موجود آن زمان در برابرحاکمیت مطرح ساخت.
تحلیل مسئولان رده بالای سازمان مذکور بر این بود که در صورت به عرصه آمدن شاخه نظامی ، قطعا مردم نیز برای مقابله با حاکمیت به صحنه خواهند آمد. تحلیلی که اصلا درست نبود.
عدم استقبال مردم از این حرکت و اشتباهات حاصل از درگیری ها ، نه تنها به محبوبیت آن سازمان نیافزود بلکه باعث شد که این سازمان، به عنوان تفکری غیرهم سنخ با انقلاب، شناخته شود.
—————————————-
پ.ن. اینکه سازمان مذکور برچه اساسی در سی ام خرداد سال شصت دست به این خودکشی سیاسی زد،مطلبی است که باید یشتر به آن پرداخت
";
به رنگ اکسیژن 